AS2-2, ST3-1, AU3 A eta B, 1. eta 2. mailako ikasleek lehen eskutik ezagutzeko aukera izan dute, bularreko minbizia ez dela soilik emakumeena. Hala azaldu dute gaur Zentrora gonbidatutako hizlariek: Norberto Bilbao, Muskizko ACCMko kidea eta bularreko minbizia gaindituta duen pazientea; Mikel Reyes, informatikaria, nutrizionista, zaintza emozionaletan aditua eta minbizi mota horretatik bizirik atera dena; eta María Vivanco, biokimikaria eta CIC bioGUNEko taldeko ikertzaile liderra, bularreko zelula amen karakterizazioan, minbizi-zelulek terapiarekiko erresistentzian duten parte-hartzearen esplorazioan eta zelula horiek bularreko minbiziaren tratamenduetarako balizko diana gisa identifikatzean oinarritzen dena.
Norberrek eta Mikelek bularreko minbiziaren diagnostikotik izandako esperientzien berri eman diete ikasleei, eta hori gainditzeko detekzio goiztiarrak duen garrantziaren berri eman diete: “gizon batzuek 19 hilabete behar izan dituzte medikuaren kontsultara joateko, bularrean sintomaren bat detektatu ondoren”. Beraz, funtsezkoa da automiaketa egitea. Gainera, sintomen ezagutzan eragin dute, “bularrean gertatzen diren aldaketa horiek, gure barruan zerbait gaizki doanaren adierazle izan daitezkeenak: bularra loditu, larruazalean aldaketak (zimurrak, gorritzea…), titiburuan aldaketak (gorritzea, ezkatatzea), titiburuaren jariaketa edo besapearen inguruko bultoak“. Sintoma horietako edozeini kasurik ez egiteak, gizona zarelako eta ez dakizulako minbizi mota horrek ez duela sexuen arteko bereizketarik egiten, diagnostiko berantiar bat eragiten du, eta horren ondorioak latzak izan daitezke.
Emozioak ere oso garrantzitsuak dira, batez ere diagnostikoa eskuan dugunean: “inpaktua, harridura, amorrua, noraeza, beldurra, larritasuna, estigma” guztiak intentsitate handiz bizi dira, baina aliatu bihur daitezke gure bizitzak inbaditzen dituen egoera berri honi aurre egiteko orduan. Horiek identifikatzea eta gertatzen zaiguna kontatzeko baimena ematea urrats erabakigarriak dira kontrolari berriro ekiteko eta erabaki egokiak hartzeko. Eskerrik asko Mikel Elkartea ezagutarazteagatik: https://invicancer.org/
Bestalde, Vivanco doktoreak minbizi mota ezberdinetan jarri du arreta, ba al zenekien minbizia jada antzinako Egipton diagnostikatzen zela? Ez zegoen tratamendurik, noski. Minbizi-zelulen funtzionamenduan, arrisku-faktoreak (sexua, adina, hormonak, obesitatea, genetika, alkohola, tabakoa, ingurumena) eta egungo tratamenduak. CIC bioGUNE ikerketa-zentroan arreta berezia jartzen dute gaixotasunaren oinarri molekularren azterketan, diagnostiko-metodo berrien eta terapia aurreratuen garapenean erabiltzeko.
Zorte handia izan dugu gure ikastetxean hiru hizlari hauen presentzia, ezagutza eta esperientziak izan ditugulako. Eskerrik asko bihotz-bihotzez.
Hezkidetza taldea
