Elizbarrutietako Misinoetarako Ordezkaritzak DOMUND ospatuko du datorren domekan eta Euskal Elizbarrutietako Misinoen 75. urteurrenaren barruan antolatutako ekitaldien barruan dago hitzaldi hau.
Datorren domekan ospatuko den DOMUND eguna dela eta Euskal Elizbarrutietako Misinoen 75. urteurrenaren barruan, Isabel Matilla misiolariaren testigantza jaso dugu gaur gure zentroan. Bere misiolari konpromezua 1985ean hasi zen, Ekuadorrera, Manabira, iritsi zenean. Euskal Elizbarrutietako Misinoetako Merche Aguirrek lagundurik, DBHko bigarren mailako ikasleekin Latinoamerikan bizi izan duen esperientzia partekatu nahi izan du. Merchek elizbarrutiko misinoek egiten duten lana nabarmendu du, pertsonek gure baliabide eta aukerarik ez duten munduko leku horietan, euren etxea, familia… uzten dituzten misiolariek munduko leku hauetan laguntzeko egiten duten lana goraipatuz.
“Gaztetatik izan nuen bidegabekerien aurka inplikatzeko kezka, desberdintasunaren mundura hurbildu ninduen irakasle bati esker”, esan zigun Isabelek, Ekuadorren lanean ari baita 85. urteaz geroztik. Iritsi zenean, petrolioa, kakaoa, banana, artoa… bezalako baliabideetan oso aberatsa zen herrialde bat aurkitu zuen. Herrialde horrek lehengai horiek esportatzen zituen, baina ez zuen eraldatzeko ahalmenik, eta bertako biztanleek ez zuten oinarrizko ondasunetarako sarbiderik, eta, askotan, emigratu egin behar izaten zuten.
Gaur egun, drogaren mafiak nagusi diren herrialdea da, eta beldur handiz bizi dira, bereziki hirietan. Bera, ordea, landan bizi da, oihanaren erdian, eta funtsezko bi alderditan garatzen du bere lana: alde batetik, eskolak ematen ditu Calcetako nekazaritza eta abeltzaintzako unibertsitate publikoan, Manabin, non nekazarien seme-alabei ekonomiari buruzko ezagutzak ematen dizkien eta, bestetik, tokiko komunitateekin lankidetzan aritzen da. Hor, nekazariei lantzen dituzten gaiak hobeto aprobetxatzen laguntzea helburu duten proiektuetan zentratzen da, nekazariak eraldatzeko eta baldintza hobeetan saltzeko gai izan daitezen eta, horrela, enpresa handiek ustiatu ez ditzaten.
Elizbarrutiko Misinoen laguntzaz, kakaoa lehortzeko makinak, artoa gordetzeko siloak erosi dituzte, pentsua ekoizten hasi dira eta, horrekin batera, oiloak hazten… dena euren baliabide guztiak hobeto ustiatzen eta atzerriko enpresen menpe egon ez daitezan.
Isabelek ilusio handiz deskribatu digu Ekuadorren besteengatik egiten duen lan hau, eta gogoeta egitera gonbidatu gaitu: “dugun gauzarik baliotsuena pasaportea da, aukerak ematen edo kentzen baitizkizu ezer egin gabe, munduko leku batean edo bestean jaiotzeagatik bakarrik”.
Hitzaldiaren argazkiak esteka honetan
